Pokusa

Zakłada suknię

Uchyla ramiączko

Wabi, kusi

Powabem, pięknem

Ku jego zdziwieniu opada suknia 

Biel z niej spada

I pojawia się w nagości 

Cudu urody dziewczyna

On patrzy

I podziwia

Wzroku nacieszyć nie może

Widzi i już mu tęskno

Za chwilami rozkoszy

Ona wodzi, patrzy i kusi

A on już u schyłku wytrzymałości ją prosi

Ona z oddali 

Z bliska

Kusi i wabi

Na pokuszenie chłopca